Galeria

Galeria 2023

GaleriabYrp53A%j5Mclzpj

Obchody Rocznicy Wybuchu Powstania Wielkopolskiego 2016
27 grudnia 2016 roku obchodziliśmy 98. rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego. W Luboniu uroczystości rozpoczęły się Mszą św. za Ojczyznę w Kościele pw. św. Jana Bosko, której przewodniczył Ks. Dziekan Roman Kubicki. Następnie na parafialnym parkingu odbyła się inscenizacja walk powstańczych w wykonaniu kilku grup rekonstrukcyjnych. Wzięli w niej udział: Grupa Rekonstrukcji Cywilno- Militarnej Semper Fidelis, Grupa Cronica Reenactment Poznań, Toruńska Grupa Rekonstrukcji Historycznych REX, Poznańska Grupa Rekonstrukcji 1939, Poznańska Grupa Rekonstrukcji Historycznej Krenz 1918. Nad przebiegiem rekonstrukcji czuwał pan Sergiusz Myszograj. Inscenizację zakończył symboliczny przyjazd Ignacego Paderewskiego.Oficjalna część uroczystości odbyła się na skwerze pod Krzyżem Milenijnym, gdzie Poseł na Sejm Bartłomiej Wróblewski oraz Burmistrz Miasta Małgorzata Machalska przypomnieli zgromadzonym o znaczącej roli Powstania Wielkopolskiego. Po patriotycznym apelu władze Miasta oraz przedstawiciele lokalnych instytucji złożyli kwiaty i znicze. Salwy honorowe ku czci powstańców oddali członkowie Grupy Rekonstrukcyjnej.Na zakończenie Dyrektor Ośrodka Kultury Regina Górniaczyk podziękowała wszystkim uczestnikom za przybycie i upamiętnienie rocznicy wybuchu Powstania.Ostatnim punktem uroczystości był koncert zespołu Affabre Concinui w Kościele pw. św. Jana Bosko.Organizatorem uroczystości był Ośrodek Kultury w Luboniu, Lubońskie Bractwo Kurkowe, Związek strzelecki „Strzelec”.Ogromne podziękowania za gościnę należą się Ks. Dziekanowi Romanowi Kubickiemu, panom Bronisławowi i Dariuszowi Łopińskim za nagłośnienie, a także panu Sergiuszowi Myszograjowi za koordynację działań inscenizacyjnych.
Malta na Bis w Luboniu II 2019
Podczas drugiego dnia festiwalu Malta na Bis w Luboniu,Ba-Ku Teatr poruszył bardzo poważny temat. Spektakl "Całe życie w dresach" to próba opowiedzenia o doświadczeniu bycia matką niepełnosprawnego dziecka - Jeremiego. Justyna Tomczak-Boczko opiekę nad synem traktuje jako sztukę życia, w której poczucie humoru jest niezbędne. Bo jej życie nie jest ani tak smutne, ani tak przerażające, jak by się mogło wydawać. Być może dlatego czasem słyszy od znajomych: „Justyna, ty w ogóle nie wyglądasz na matkę niepełnosprawnego dziecka”. Podczas spektaklu, grając samą siebie, opowiada o swoim życiu z dużym dystansemi zaskakującą dawką czarnego humoru.