Galeria

Galeria 2023

GaleriabYrp53A%j5Mclzpj

Półkolonie zimowe 2014
Ferie zimowe z Ośrodkiem KulturyJuż od kilku lat, tradycyjnie podczas ferii zimowych, Ośrodek Kultury w Luboniu organizuje aktywny wypoczynek dla dzieci w wieku 6-12lat. Półkolonie, które miały wyjazdowy charakter, odbyły się w pierwszym tygodniu lutego. Pierwszy dzień zarezerwowany jest zwykle na kino. W tym roku obejrzeliśmy produkcję Disneya pt. „Kraina Lodu”. Drugi dzień spędziliśmy na wodnych szaleństwach na pływalni Oaza w Kórniku, natomiast w środę mieliśmy możliwość wziąć udział w ciekawych zajęciach w Centrum Edukacji Ekologicznej UAM na Morasku. Podczas tej wycieczki dzieci nie tylko wysłuchały wykładu na temat życia pod wodą, ale także uczestniczyły w zajęciach praktycznych sprawdzając pod mikroskopem budowę morskich stworzeń, czy obserwując wiele ciekawych eksponatów, zgromadzonych w magazynach Instytutu Biologii. Czwartek upłynął nam na wodnych zabawach, tym razem w paku wodnym Octopus w Suchym Lesie. Ostatniego dnia półkolonii wybraliśmy się na dłuższą wycieczkę do Okręgowego Muzeum w Lesznie. Tam zapoznaliśmy się z bogatym zbiorem malarstwa, ale również zobaczyliśmy czasową wystawę "Od ślepych ryb do klusek na łachu." Dzieci mogły porównać wystrój chaty i kuchni wiejskiej z mieszczańską kuchnią i jadalnią XIX wieku. Dla wielu była to jedyna okazja by z bliska przyjrzeć się narzędziom i naczyniom z minionej epoki.Na pewno zimowe półkolonie możemy zaliczyć do udanych, a już dziś zapraszamy na letni wypoczynek z Ośrodkiem Kultury.
Spektakl Goła Baba 2022
W ostatni piątek kwietnia gościliśmy w Ośrodku Kultury w Luboniu Panią Joannę Szczepkowską, która wystąpiła w dwóch różnych przedstawieniach. W południe odbył się spektakl dla młodzieży z lubońskich szkół pt. "Ballady Adama M." Wieczorem natomiast Joanna Szczepkowska wcieliła się w dwie całkowicie różne bohaterki w przedstawieniu pt. "Goła Baba". Monodram, a raczej „monokomedia” napisana przez samą aktorkę grana jest od 1997 roku na scenach całej Polski. Aktorka gra dwie zupełnie różne kobiety rywalizujące ze sobą jako artystki. Każda z nich rozumie swój zawód inaczej – jedna, idealistka, uprawia sztukę „nieskażoną”, czyli koncert gry na ciszy, wymagający specjalnego stanu ducha publiczności, druga to uosobienie szmiry i bezczelności, a jej „sztuka” to prymitywne dowcipy i beznadziejny, pośpieszny streaptease. Zarówno Kobieta z Parasolką jak i Goła Baba nawiązują kontakt z publicznością, która nie może pozostać bierna. Zaskoczeniem jest natomiast zakończenie sztuki i pointa, stawiająca widza przed pytaniem czy to z czego się zaśmiewał nie jest też ludzkim dramatem.